آغوز

 

 

آغوز غنی از سلول های فعال ایمنولوژیکی، آنتی بادی ها و سایر پروتئین های حفاظتی است.
آغوز علاوه بر اینکه به‌ عنوان اولین واکسیناسیون نوزاد عمل می کند، او را در برابر بسیاری از عفونت‌ها حفاظت می‌نماید و به تنظیم سیستم ایمنی در حال تکامل بدن نوزاد کمک می کند و حاوی فاکتورهای رشد است که به تکامل و عملکرد موثر روده نوزاد کمک می‌کند و ورود میکرو ارگانیسم ها و آلرژن ها را به بدن نوزاد مشکل‌تر می کند. آغوز به مقدار کم که مناسب با نیاز نوزاد است ترشح می شود وعمل دفع را در نوزاد تحریک می‌کند به‌طوری که مکونیوم سریع از روده خارج می شود که این عمل به خروج موادی که سبب زردی نوزاد می شوند کمک نموده و لذا احتمال زرد شدن نوزادان را کاهش می دهد.

نکته: آغوز سرشار از ویتامین A است که علاوه بر حفاظت از چشم ها به کاهش عفونت ها کمک می کند.

بدن مادر به گرم نگهداشتن مطلوب نوزاد کمک می کند که بویژه برای نوزادان کوچک و کم وزن هنگام تولد اهمیت دارد. همچنین نوزاد استرس کمتری دارد، آرام تر است و تنفس و ضربان قلب او پایدارتر است.
نوزاد ابتدا در معرض باکتری های بدن مادر که اکثرا برای او مضر نیستند قرار می گیرد و با عوامل ایمنی موجود در شیر مادر حفاظت می شود، باکتری های بدن مادر جایگزین باکتری های روده و پوست نوزاد شده و با باکتری های مضرتر کارکنان بهداشتی و محیط رقابت می کند و لذا از بروز عفونت های ناشی از آنها پیشگیری می کند.
لمس کردن، به دهان گرفتن و مکیدن پستان، ترشح اکسی توسین را در مادر تحریک می‌نماید که ضمن اینکه جریان یافتن شیر از پستان و ترشح سایر هورمون هایی که موجب احساس آرامش و راحتی مادر می شوند را تحریک می‌کند، سبب انقباض رحم می شود که این امر به خروج جفت و کاهش خونریزی پس از زایمان کمک می کند.
تماس پوست با پوست مادر و نوزاد و تغذیه اولیه با آغوز با کاهش مرگ و میر در ماه اول عمر ارتباط دارد، همچنین با افزایش تغذیه انحصاری با شیر مادر و افزایش طول مدت تغذیه با شیر مادر در ماه های بعدی نیز ارتباط دارد .

 

منبع